Natuurlijk is het zo dat als een land op korte termijn de drie procent overheidstekort haalt, dat dat op zich goed is voor de de financiële ontwikkeling. Door de besparing op leningen bijvoorbeeld. Maar ik denk dat je dan je eigen volk iets aandoet, wat je, om het modern te zeggen, niet moet willen.
Het ondergraaft de economie. Daar is al genoeg over gezegd en geschreven.
Maar meer nog vraag je een ingreep in de sociale impact van het systeem zelf. Solidariteit wordt zo verdacht.
De empatische houding naar mensen die nergens om hebben gevraagd en niets hebben kunnen doen wordt irrelevant, krimpt alleen maar.
Daarenboven; de landen in derde wereld, die zich willen ontwikkelen naar het systeem wat zo slecht heeft gefunctioneerd zijn dus meer dan het westen het slachtoffer van de diverse crises, maar zij worden gekort.
De klasse van losers wordt uitgebreid en alle rijken poepen op eenzelfde hoop.
Alleen dan kan je het doel bereiken van de financiële “gezondheid”.
Dan heb ik het nog niet over de natuur, de natuur waar wij onderdeel van zijn.
We horen er bij, maar ondermijnen het toch. De natuur kan niet denken, maar komt er een tekort door handelingen van de mens, dan wordt dat hardhandig gecompenseerd binnen het systeem. Zo slaat de natuur als het ware terug, en zo zal de natuur ons de rug toekeren.
De mens is natuurlijk altijd een sociaal dier geweest. Nu is het zo, dat hoe rechtser hoe minder natuurlijk. Maar de vervreemding is van iedereen.